مصاحبه با شیوا محبوبی
سخنگوی کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی
کارگر کمونیست: کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی یکی از فراخوان دهندگان کمپین جهانی برای آزادی کارگران زندانی و همه زندانیان سیاسی است. ابتدا لطفا درباره خود این کمیته و نحوه فعالیت آن توضیحاتی بدهید.
شیوا محبوبی: هدف كمیته اینست كه در سطح جهانی به طور متمركز وضعیت زندانیان سیاسی را انعكاس داده، جنایات رژیم در زندانها را افشا كند، صدای خانواده‌های زندانیان را منعكس كند، اسناد جنایات رژیم را جمع آوری كرده و حمایت جهانی را در دفاع از زندانیان سیاسی جلب كند. این كمیته برای آزادی تمامی زندانیان سیاسی تلاش میكند و حمایت از كارگران زندانی همواره یكی از اولویتهای ما بوده است.
ما در فعالیتهایمان تلاش كرده‌ایم تا علاوه بر كار در میان ایرانیان نیروی عمده را روی كار در میان غیر ایرانیان بگذاریم و كمك كنیم یك همبستگی بین المللی در حمایت از زندانیان سیاسی بوجود بیاید. این هدف را ما عموما از طریق برگزاری برنامه‌های مختلف از جمله آكسیون و سمینار و انتشار ماتریالهای مختلف پیش میبریم و مشخصا میخواهیم انگلیسی زبانان را هرچه بیشتر با وضعیت زندانیان سیاسی آشنا كنیم و بتوانیم ارتباطی حمایتی بین كسی كه هر گز در ایران زندگی نكرده است اما قلبش برای آزادی میزند را با زندانیان سیاسی و وضعیتشان برقرار كنیم. ما سعی كرده‌ایم تا علاوه بر دادن آمار و ارقام، از طریق مطرح كردن زندگینامه و شرح حال زندانیان كمك كنیم تا مخاطبینمان فراتر از صرف اخبار و رویدادهای مربوط به زندانیان سیاسی را بببیند و رنج و شكنجه زندانیان و خانواده‌هایشان و در عین حال مبارزه و مقاومتشان را از طریق این شرح حالها مشاهده كنند. . در همین راستا ما سال گذشته در كارزار "من صدای او هستم" از مردم خواستیم كه صدای زندانیان سیاسی بشوند و یكی از ابتكاراتمان این بود كه شرح حال سیزده زندانی سیاسی از جمله كارگران زندانی را به صورت انگلیسی و فارسی و كلیپ ویدیوی فارسی هر هفته در اختیار مردم بگذاریم كه تاثیر زیادی در اطلاع رسانی در میان مردم داشت و امیدواریم این را در آینده مجددا آغاز كنیم. براص جلب توجه افكار عمومی در سطح جهان و درست كردن یك همبستگی جهانی، ما سال ٢٠١٠ ایده روز حمایت از زندانیان سیاسی در روز پیستم ژوئن را مطرح كردیم كه مورد توجه سازمانها و جریانات دیگر نیز قرار گرفت. پارسال در پنجاه شهر دنیا مراسمهایی در اشكال مختلف برگزار شد و وضعیت كارگران زندانی در پرتو چنین روزی در سطح وسیعی در این پنجاه شهر مطرح شد.
کارگر کمونیست: این کمپین جهانی برای آزادی کارگران زندانی به چه دلیل فراخوان داده شد؟ برای ادامه کمپین و مشخصا برگزاری یک آکیسون بزرگ در ٥ نوامبر چه اقدامات و فعالیتهائی در دستور است و چه توصیه‌هائی دارید؟
شیوا محبوبی: جلب حمایت از كارگران زندانی و تلاش برای آزادیشان از سوی كمپین آزادی كارگران زندانی كه یك كمپین مستقل از ما میباشد مرتبا به پیش برده شده است و همكاری با این كمپین و فشار به رژیم برای آزادی این كارگران همواره یكی از اولویتهای كمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی بوده است.
مطالبات كارگران در ایران همیشه با تعرض رژیم اسلامی، دستگیری و زندان كارگران روبرو شده است. كارگری كه حقوق معوقه خود را مطالبه میكند، حق تشكل و اعتصاب میخواهد و از همكاران دستگیر شده خود دفاع میكند از سوی رژیم تهدید شده، دستگیر میشود و خانواده اش مورد اذیت و آزار قرار میگیرد. این دستگیریها و دادن احكام زندان به كارگران زندانی در چند ماهه اخیر شدت بیشتری گرفته است. از طرفی مجامع بین المللی مانند سازمان ملل و به طور مشخص سازمان جهانی كار ترجیح داده‌اند كه چشمانشان را بر روی این بیحقوقی كارگران در ایران و سركوب آنان توسط رژیم ببندند و با آغوشی باز نمایندگان رژیم را بپذیرند.
خوشبختانه تا حال در پرتو مبارزات و اقدامات مختلف قدمهای مثبتی برداشته شده است. از جمله مبارزات و اعتراضات مردم ایران، حمایت جهانی از این مبارزات و رسوا شدن هرچه بیشتر رژیم و جنایاتش در دنیا، فعالیتهای كمپین برای آزادی كارگران زندانی و حركات سمبلیك اعتراضی آنها در اجلاس سالانه سازمان جهانی كار، تماس مداوم با اتحادیه‌های كارگری و كارزارهایی كه از سوی فعالین كارگری برای آزادی كارگران زندانی در كشورهای مختلف صورت گرفته است، اینها و موارد دیگری باعث شده‌اند که توجه و حمایت تعدادی از اتحادیه‌های بزرگ كارگری دنیا و سازمانهای بشردوست به وضعیت این كارگران جلب شود و اقداماتی در دستور بگذارند. برای مثال فدراسیون بین المللی كارگران ترانسپورت كمپین بزرگی را برای نجات جان منصور اسانلو براه انداخت. سازمان عفو بین الملل كمپین كارگری دارد و كارگران زندانی در ایران همواره جزوی از اولویت كمپینی این سازمان بوده است. تمام اینها باعث شده است كه توجه به وضعیت كارگران زندانی در سطح جهان بیشتر شود اما این به هیچ عنوان كافی نیست و باید كار متمركزتری در این رابطه صورت بگیرد تا به آزادی همه کارگران زندانی منجر بشود، و اعلام روز چهاردهم آبان مصادف با پنجم نوامبر در جواب به این نیاز فراخوان داده شده است.
در رابطه با حركت اعتراضی روز چهاردهم آبان مصادف با پنجم نوامبر تا حال از سوی كمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی به سازمانها و نهادها ی بشردوست و همچنین اتحادیه اروپا اطلاعیه ارسال شده است و ضمن اشاره به وضعیت كارگران دستگیر شده از آنها خواسته شده است كه خواستار آزادی كارگران زندانی و اخراج رژیم اسلامی از سازمان جهانی كار شوند.از آنجایی كه رسانه‌های اجتماعی اینترنتی مانند فیس بوك و تویتر در اطلاع رسانی و جلب حمایت مردم نقش مهمی دارند، این دو رسانه به طور وسیعی با پخش ماتریال و كلیپ و اطلاعیه‌های كارزار پنجم نوامبر فعال بوده‌اند. علاوه بر این قرار است در شهرهای مختلفی در روز پنجم نوامبر تظاهرات و تجمعاتی صورت بگیرد تا از این طریق توجه مردم و رسانه‌ها به وضعیت این كارگران جلب شود. ما در عین حال از مردم خواسته‌ایم كه از طریق نامه‌های اعتراضی به رژیم اعتراض كنند و سازمان جهانی كار را تحت فشار بگذارند. به نظر من كارزار آزادی كارگران زندانی نباید پنجم نوامبر خاتمه یابد، حمایتی كه از طریق این كارزار جلب میشود باید تخته پرشی برای حركتهای بعدی باشد. باید مردم كارگران زندانی را بشناسند و از وضعیت آنها و همچنین خانواده‌هایشان كه تحت فشار همه جانبه هستند باخبر بشوند. پتانسیل قابل توجهی جهت جلب حمایت از كارگران زندانی در كشورهای مختلف و مخصوصا در اتحادیه‌های كارگری جهانی وجود دارد. این پتانسیل باید شكل داده شده و به صورت عملی در جهت آزادی كارگران زندانی و بهبود سطح معیشتیشان بكار برده شود.*
.
No comments:
Post a Comment