بيانيه دو معلم زندانی در بند۳۵۰ اوين به مناسبت روز جهانی معلم
محمد داوری - علی پورسليمان؛ اعضای شورای مرکزی سازمان معلمان ايران
محمد داوری و علی پور سليمان، دو نفر از معلمان زندانی در بند ۳۵۰ اوين به مناسبت فرا رسيدن روز جهانی معلم، بيانيه ای را از داخل زندان به بيرون ارسال کرده اند.
در بخشی از اين بيانيه آمده است: روز جهانی معلم در حالی فرا رسيده که معلمان ايرانی بر خلاف بسياری از کشورهای دنيا حتی کشورهای عقب افتاده و در حال توسعه، از داشتن حق تشکل، حق اعتراض مسالمت آميز و قانونی و مهمتر از همه از حق داشتن سنديکا (اتحاديه)محروم اند و با معدود تشکل های مستقل و منتقد و فعالان آنها، برخوردهای اطلاعاتی و امنيتی صورت می گيرد. در صورتی که اين حقوق مدنی در قانون اساسی به صراحت مورد تاکيد قرار گرفته است، اما افسوس که از اجرای آن خبری نيست.
متن کامل اين بيانيه که در اختيار کلمه قرار گرفته، به شرح زير است:
سالهاست که از تصويب روز جهانی معلم در مجمع يونسکو می گذرد و در زمان وزارت دکتر محمدعلی نجفي، ايران نيز به جمع کشورهايی پيوست که اين روز را پذيرفته بودند، اما جز اندکی و آن هم در سال های دوران اصلاحات، کسی به فکر گرامي‌داشت و پاي‌بندی به الزامات اين روز نبوده است. شايد به اين دليل که آوردن نام اين روز بر توقع های معلمان بيفزايد و مسوولان خود را در پاسخگويی به آن ناتوان ببينند.
سازمان معلمان ايران و کانون صنفی معلمان به عنوان دو تشکل صنفی و مدنی فرهنگيان، سعی و کوشش بسياری داشته اند تا بزرگداشت اين روز را در ادبيات مسوولان نهادينه کند و حتی برنامه هايی را در حد توان خويش در سال های اخير اجرا کردند و نسبت به انتشار نشريه و صدور بيانيه اقدام کردند اما واکنش مسوولان با نگاه امنيتي، جز افزايش فشار و محدوديت و ادبيات تهديد و ارعاب نتيجه ديگری را در پی نداشت.
. روز جهانی معلم در سال ۹۰ در حالی فرا رسيده که هنوز هم معلمان ايرانی در پيچ و خم مسائل ساده و پيش افتاده ای چون رسيدن به يک حداقل معيشت و رفاه درمانده اند و کسی نيست که پاسخگوی مطالبات روز افزون آنان باشد، مسوولان و وزير آموزش و پرورش اين دولت به جای پاسخگويی و رفع اين نگرانی ها و خلأهای کمرشکن زندگي، هر روز آدرس های غلط می دهند، به عنوان مثال طرح و بزرگنمايی مسائلی چون کارت اعتباري، بيمه طلايي، تعطيلی پنجشنبه ها، تغيير سال های مقاطع تحصيلی و � جز فرافکنی چه چيز ديگری را به اذهان متبادر می سازد؟ در حالی که آموزش و پرورش ما با گذشت سالها هنوز فاقد يک سازمان نظام معلمی است.
روز جهانی معلم در حالی فرا رسيده که معلمان ايرانی بر خلاف بسياری از کشورهای دنيا حتی کشورهای عقب افتاده و در حال توسعه، از داشتن حق تشکل، حق اعتراض مسالمت آميز و قانونی و مهمتر از همه از حق داشتن سنديکا (اتحاديه) محروم اند و با معدود تشکل های مستقل و منتقد و فعالان آنها، برخوردهای اطلاعاتی و امنيتی صورت می گيرد. در صورتی که اين حقوق مدنی در قانون اساسی به صراحت مورد تاکيد قرار گرفته است، اما افسوس که از اجرای آن خبری نيست
اميدواريم روزی برسد تا معلمان کشور ما نيز همچون ساير معلمان در سرتاسر جهان، دغدغه معيشت نداشته و به يک رفاه نسبی دست يابند و ضمن کسب مهارت ها و صلاحيت های ايفای نقش معلمی بتوانند آزادانه و آگاهانه و بدون ترس و لکنت زبان، انتقاد خود را بيان کنند و تاوانش ماندن در پشت ميله های زندان و محروميت از حرفه معلمی نباشد.
پنجم اکتبر (سيزدهم مهرماه) برابر با روز جهانی معلم را به به تمامی معلمان و مردم سبزانديش و سبزکردار تبريک می گوييم.
محمد داوری � علی پورسليمان؛ اعضای شورای مرکزی سازمان معلمان ايران
مهرماه ۱۳۹۰ �
14 مهر 1390.
No comments:
Post a Comment