*************
۱۷ مارس ۲۰۱۰
مادران عزيز
من در رابطه با مادرانى به شما نامه مى نويسم كه مثل شما نوه ها و فرزندانشان تحت حاكميت يك رژيم ديكتاتور ربوده ,دستگير و شكنجه
و اعدام شده اند۔
من در رابطه با مادرانى به شما نامه مينويسم كه هر هفته در ساعت و روز معينى گرد ميايند و خواستار آزادى و يافتن فرزندان خود
در دفاع از فرزندانتان اعتراض ميكرديد۔ (Plaza de Mayo)" ميشوند۔ درست به مانند شما كه راسخ و استوار در "ميدان مايو
شما درد اين مادران را درك ميكنيد چرا كه تجربه مشابه اى داشته ايد ,تنها تفاوت در اين است كه اينبار اين آدمكشى نه در آرژانتين بلكه
در ايران كشورى كه ۳۰ سال است مردمش تحت حاكميت يكى از وحشيانه ترين ديكتاتوريها زندگى ميكنند اتفاق ميافتد۔. من نيز خودم زمانى كه تنها ۱۶ سال داشتم به زندان افتادم و مادرم ماهها از ديدن من محروم بود .مادر من و هزاران هزار مادر ديگر
سالها در مقابل زندانها بوده اند ,با تحقير و اهانت گاردهاى رژيم مواجه شده اند .تنها خواسته اين مادران اين بوده است كه فرزندانشان
آزاد شود و يا نشانه قبر فرزند اعدام شده شان را به آنها بدهند .برخى از اين مادران بعد از ۳۰ سال هنوز نميدانند چه بر سر فرزندانشان
آمده است .
در حال حاضر مادران زندانيان سياسى مرتبا در مقابل زندان اوين اجتماع ميكنند و خواستار آزادى فرزندانشان هستند .مادرانى كه به
مادران عزادار شناخته ميشوند نيز اعتراضشان را به مقابل زندان انتقال داده اند۔
ميدانم كه شما اخيرا از مبارزات اين مادران دفاع كرده ايد۔ از دور شما را صميمانه در آغوش ميگيرم۔ هدفم از نوشتن اين نامه اينست كه
از شما همكارى فراترى را طلب كنم تا به كمك شما و ساير سازمانهاى حقوق بشر جمهورى اسلامى ايران را تحت فشار قرار دهيم كه
مادران زندانى و تمامى زندانيان سياسى را آزاد كنند۔
مادران زندانيان سياسى به كمك شما نياز دارند۔ در انتظار پاسخ شما هستم۔
با تشكر
شيوا محبوبى
مسئول كميته.
No comments:
Post a Comment