بیانیه !!!! به امید روزی که هیچ زندانی وجود نداشته باشد

ما جمعی از زندانیان محبوس در زندان مرکزی تبریز ضمن اعتراض و محکوم کردن عملکرد قوه قضائیه ، سازمان زندانها و ضابطین قضایی در رابطه با حقوق قانونی داخلی و بین المللی زندانیان اعلام می داریم، از جهات مختلف به لحاظ فضا،بهداشت و درمان، رسیدگی به شکایات، حفظ امنیت جانی و روانی و... در بی حقوقی کامل به سر می بریم ،بار های طی نامه های فردی و زمانهای نیز طی نامه های جمعی و اعتراضات از مسئولین در خواست رسیدگی ، رعایت قوانین و نظارت بر اجرای آنها شده ایم اما هرگز توجه نکردند.لذا در این راستا به نمایندگی از کل زندانیان خواسته های قانونی و انسانی خود را در اعتراض به این اوضاع به اطلاع مسئولین و کلیه جهانیان می رسانیم.



1- داشتن جا و فضای مناسب طبق استاندارد تعریف شده در آیین نامه ی داخلی زندان ، فعلا" در زندان تبریز راهروهای زندان تا کنار توالتها پر بوده و بند سه گانه به جای 300 نفر 800 نفر ، و در بند معتادین به جای 250 نفر 750 نفر ،و در بند مالی به جای 100 نفر 200 نفربه سر می برند ، زندانیان روی هم رفته هر 4 نفر با یک پتو می خوابند .
.
2- ما خواهان برخورداری از بهداشت و درمان مناسب هستیم ، اکنون کلیه ی بندها در کثیف ترین وجه ممکن به لحاظ حیوانات موذی : موش ،سوسک و شپش ،پتوهای بشدت کثیف ... هستند. برای هر 100 تا 150 نفر یک توالت و یک حمام می باشد .هر ماه یک بار مریض های رو به مرگ به بهداری برده شده و بدون مداوای مؤثر به امان خدا ول می شوند به طوری که هر ماه به طور متوسط یک نفر بر اثر بیماری می میرد .

3- خواستار داشتن تغذیه و هواخوری مناسب طبق آیین نامه داخلی زندان هستیم. غذای زندان با بدترین کیفیت و کمترین مقدار بقدری کثیف و غیر قابل خوردن می باشد که اغلب زندانیان نیمه گرسنه اند و یا خودشان اقدام به تهیه غذا و پخت و پز می کنند ،به اعتراف برخی از مسئولین رده پایین امکانات ارائه شده به اندازه یک بیستم اندازه تعیین شده در آیین نامه زندان می باشد.

4- ما خواهان عدم وارد کردن مواد مخدر به زندان و قطع کشتار معتادین با متادون هستیم. در تمامی بندهای زندان مخصوصا" بند معتادین ،بندسه گانه . بند 9 مواد مخدر آزادانه و علنی خرید و فروش و استعمال می شود، به طوری که در موارد زیاد افراد سالم پس از ورود، معتاد شده و برای تهیه مواد حتی تن به خودفروشی می دهند .

5-ما خواستار نقض قانون ضدانسانی دیه بوده و خواهان پرداخت پولهای افراد انسان دوست برای آزادی زندانیان دیه هستیم. درحال حاضر اغلب پولهای جمع آوری شده برای آزادی زندانیان دیه توسط مسئولین خورده شده در نتیجه زندانیان فوق نجات نیافته همچنان بلاتکلیف هستند .

6- ما خواهان نقض حکم ضد بشری قصاص و اعدام هستیم. هم اینک در زندان مرکزی تبریز بیش از صد نفر با میانگین سنی 17 تا 25 سال در انتظار حکم اعدام می باشند .

7- ما خواستار نقض قانون برده داری مهریه در خرید و فروش زنان و آزادی کلیه زندانیان در این مورد هستیم. 60% افراد محکوم زندانی در بند 8 مالی مربوط به مهریه بوده و بنا به گفته مسئولین در کل استان تعداد این افراد به 7600 نفر می رسد .

8- ما خواهان تفکیک زندانیان سیاسی و عادی بر اساس نوع جرمشان و پایان دادن به شکنجه روحی زندانیان سیاسی هستیم. شرایط برای زندانیان سیاسی زندان مضاعف است در واقع برای آنها زندان در زندان است، که به طور آگاهانه و سازمان یافته از طرف وزارت اطلاعات، سازمان زندانها ، قوه قضائیه، مسئولین بندها و... اعمال می گردد.

9- ما خواستار پایان دادن به کلاسهای احکام اجباری ،نماز جماعت و مراسمات دینی هستیم.مسئولین به بهانه جمع آوری امتیاز برای زندانیان جهت استفاده از عفو مشروط، مرخصی و ملاقات حضوری موارد فوق را به زندانیان تحمیل می کنند،تا بتوانند اراده ی زندانیان را خرد کرده آنان را به آلت دست مسئولین زندان تبدیل کنند.

10-ما خواهان اجرای عادلانه عفوهای عمومی ،موردی ،مشروط و مرخصی مطرح شده در قانون هستیم. در این رابطه در این زندان خودسری و قانون شکنی رایج می باشد که زندانیان حتی ساکن تبریز تقاضای انتقال به جاهای دیگر مانند مرند ، اهر و... را می نمایند .

11-ما خواستار لغو جرایم در رابطه با مشروبات ، اعتیاد و آزادی زندانیان مربوط به موارد فوق هستیم.

12- پرداخت دستمزد و حقوق کامل به زندانیان کارگر که در کارگاه های خیاطی ، کفاشی ، کیف دوزی و... در داخل زندان کار می کنند. هم اکنون مسئولین زندان و سازمان زندانها از کار اجباری زندانیان سود های سر سام اوری می برند بطوری که بسیاری از زندانیان نا چار به کار کردن در کارگاه های داخل زندان هستند و در ازای یک روز کامل کار شدید به آنها فقط 400 تا 700 تومان دستمزد می دهند یعنی یک استاد کار خیاط ،کفاش ، ... ماهی 21هزار توان و شاگرد و وردست در کارهای فوق ماهی 12هزار تومان در یافت می کند.



رساندن این نامه به مراکز ذی صلاح از عهده ما خارج است، بنابراین از تمامی دوستان و مردم آزادیخواه می خواهیم این نامه را به مراکز فوق از جمله عفو بین الملل ، دفاتر مختلف حقوق بشر ، مراکز دفاع و حمایت از زندانیان و ... برسانند





جمعی از زندانیان سیاسی و عادی زندان مرکزی تبریز

11/12/1390


-- .