بهروز را برای اولین بار در جریان سرکوب خونین دانشجویان در هیجدهم تیرماه سال١٣۷۸ دستگیر و زندانی کردند. بهروز هم مثل هزاران دانشجوی دیگر به استبداد و خشونت و سرکوب و سانسور معترض بود. خواست آزادی بیان و عقیده در این عصر، دوران فروپاشی اجباری و غیر قابل کنترل سانسور که خواست بزرگی نیست؟ اما هر خواستی از رژیم اسلامی "بزرگ" است! هر خواستی مخالفت است و هر صدایی اعتراض است، اعتراضی سیاسی. این واقعیتی است که امروز همه میدانند. این رژیم جایی برای مانور سیاسی ندارد. هر خواستی، حتی خواست پرداخت دستمزد‌های پرداخت نشده یک ساله هم ارکان این رژیم را تکان میدهد، نیروهای سرکوب را به آماده باش وامیدارد، کفتاران بسیج و لباس شخصی را با زنجیر ها، قمه‌ها و کابل‌هایشان به خیابان میکشاند و رنگ و بوی سیاسی می‌گیرد.
. بهروز برای دفاع از حق انسانی، حق حیاتی آزادی بیان و اندیشه به جمع هزاران نفری دانشجویان پیوسته بود تا کارگران بتوانند آزادانه از حقوق پایمال شده خود دفاع کنند؛ زنان مورد ستم و تبعیض جنسی واقع نشوند؛ فعالین دفاع از حقوق کودک دستگیر نشوند، کتک نخورند، شکنجه و زندانی نشوند؛ کودکان کار به مدرسه باز گردند و کودکان خیابان حمایت شوند، سقفی بالای سر و شکمی سیر داشته باشند. بهروز هم مانند هزاران دانشجوی دیگر طالب حقوق برابر زن و مرد بود.....و اینها خواسته‌هایی ابتدایی، حیاتی، و بنابر این غیر قابل اجتناب هستند.
در مورد سرکوب وحشیانه جنبش دانشجویی سال ١٣۷۸ حتما شنیده‌اید. صدها لات و چاقو کش لباس شخصی و بسیجی را شبانه به کوی دانشگاه ریختند، دانشجویان رو که چیزی بیشتر از آزادی نخواسته بودند به خاک و خون کشاندند،عدّه‌ای را از پنجره‌ها به خیابان پرتاب کردند، تعدادی را با تیغ و چاقو و قمه کشتند و هزاران نفر را دستگیر کردند و عدّه‌ای را سر به نیست!
بهروز را برای اولین بار در آن موقع دستگیر کردند.بهروز و بیش از هزار نفر دیگر را. بهروز که آن هنگام فقط ۲۲ سال داشت مثل هر دانشجوی دستگیر شده دیگری وحشیانه شکنجه شد. او ده ماه تمام در حبس انفرادی بود. میخواستند که خوردش کنند چرا که خواستار آزادی بود. آزادی که برای انسان مثل هوایی که استنشاق میکند ,ضروری و حیاتی است. بهروز را در سال ۲۰۰۴ برای مدت کوتاهی آزاد کردند. بهروز را که نشکسته بود!
بهروز جاوید طهرانی برای بار دوم و سوم در همان سال ۲۰۰۴ دستگیر شد. بار دوم برای افشا کردن حقیقتی که در ایران و در آن هنگام همه می‌دانستند. برای افشای آنچه که بر او و امثال او در زندان رفته بود. بار سوم او را در خیابان و به جرم "قصد شرکت" در یک تجمع اعتراضی در مقابل ساختمان سازمان ملل در تهران دستگیر کردند.
بهروز از آن تاریخ در زندان است ، از آن تاریخ تا به امروز دانشجویان آزادی خواه زیادی دستگیر، زندانی ، شکنجه، زندانی، اعدام، کشته و یا سربه نیست شده اند. اینهمه جنایت در پاسخ آزادی خواهی و عدالت طلبی. رژیم اسلامی باید پاسخ همه این جنایت را بدهد.آزادی خواهی جرم نیست، این، مبارزه برای آزادی و عدالت اجتمایی حتی وظیفه‌ای انسانیست. و این وظیفه انسانیت متمدن، وظیفه همه ماست که این جنایتکاران را به جرم تمام جنایاتشان و از جمله سرکوب وحشیانه ١٣۷۸ به محاکمه بکشیم. این وظیفه ایست که بهروز به نمایندگی جنبش دانشجویی سال ١٣۷۸ ,هنوز در زندان و از قعر سیاهچال رژیم بر دوش همه ما گذاشته است. بهروز نمیبایست حتی یک روز هم به جرم آزادی خواهی در زندان میبود
در یکی از معدود ملاقاتهایی که بهروز با خانواده‌اش داشت، وضعیت جسمی او را بشدت بحرانی توصیف کرده‌اند. آثار شکنجه بر بدن او و در حرکات دست و پایش پیداست. بهروز بخشی از بینایی خود را به دلیل ضرباتی که جانوران اسلامی به سر او وارد کرده اند از دست داده است. خونریزی داخلی دارد، زانوی صدمه دیده‌اش تحمل وزنش را ندارد و بهروز می‌گوید بهداری زندان تعمدا از رسیدگی به وضعیت جسمانی او خود داری میکند.
آخرين بار ساعت ده صبح روز چهارشنبه نوزدهم آبانماه بهروز جاوید طهرانی زندانی سیاسی شناخته شده٬ مجددا توسط حسن آخریان٬ شکنجه گر مخوف و منفور زندان رجایی شهر٬ هفتاد و چهار ضربه شلاق زده شد.
۱۶ آذر دیگری فرامیرسد. صحبت از ۱۶ آذری باشکوهتر از سالهای قبل بگوش می‌رسد. در ایران هیچ کسی تردی ندارد که نفس قاتلان اسلامی به تنگی افتاده است و ارکانش در حال فروپاشیدن است. در ایران هیچ کسی تردیدی ندارد که آن روز نزیک است که یکبار دیگر در‌های زندان‌ها به نیروی مردم آزادی خواه باز شود و همه زندانیان سیاسی این فرزندان ایران به آغوش پر امتنان مردم باز گردند...اما تلاش امروز ما برای آزادی بهروز و یارانش، تمام زندانیان سیاسی، تلاش امروز ما برای آزادی بی قید و شرط آنها آن لحظه فرخنده را که در ایران دیگر پدیده نحسی به اسم زندان سیاسی وجود نداشته باشد نزدیک تر میکند.
بیایید تا پیام بهروز را به گوش همه عالم برسانیم. بهروز جز آزادی و یک جامعه انسانی خواست دیگری ندارد و هیچ کس در هیچ کجا نباید به این دلیل بازداشت، شکنجه و زندانی شود. بهروز باید امروز آزاد شود.
صدای بهروز جاويد طهرانى باش!
نگذار صدايش را خاموش كنند!
يكم دسامبر ٢٠١٠ برابر با دهم آذر ١٣٨٩
این نوشته بر اساس متنى كه احمد فاطمى براى "ميشن فرى ايران" در تاريخ ٢٩ نوامبر ٢٠١٠ تهيه كرده است تنظيم شده است۔ این نوشته در عین حال بخشى از فعالیت "میشن فری ایران " در حمایت از كارزار من "صداى او هستم" ميباشد۔
نامه اعتراضى:
من دستگيرى بهروز جاويد طهرانى را محكوم ميكنم. جمهورى اسلامى بايد جهت آزادى اين بهروز جاويد طهرانى تحت فشار گذاشته شود.
من صداى بهروز جاويد طهرانى هستم.
نام . . . . . . . . . . . . . . .
شهر و كشور محل اقامت . . . . . . . . . .
لطفا نامه اعتراضى خود را به آدرس هاى زير ارسال نماييد.
Navanethem Pillay
High Commissioner for Human Rights
Office of the United Nations High
Commissioner for Human Rights (OHCHR)
Palais des Nations
CH-1211 Geneva 10, Switzerland
Fax: +41-22-917-9008 (Geneva) +1-212-963-4097 (NY)
E-mail: npillay@ohchr.org
Copy to: urgent-action@ohchr.org
catherine.ashton@ec.europa.eu
eastgulf@amnesty.org
info@leader.ir
شما همچنين ميتوانيد نامه اعتراضى خود را به سفارت رژيم اسلامى در كشور محل اقامتتان ارسال نماييد.
لطفا رونوشت نامه اعتراضى خود را براى آرشيو ما به آدرس زير ارسال داريد:
freepoliticalprisoners@gmail.com
--------------------------------------------------------------------------------------
"من صداى او هستم" کارزاری هشت ماهه ميباشد كه توسط كميته مبارزه براى آزادى زندانيان سياسى در ايران، فراخوان داده شده است. هدف اين كارزار جلب حمايت جهانى از زندانيان سياسى در ايران و خانواده هايشان و نیز تحت فشار گذاشتن جمهوری اسلامی براى آزادى تمامى زندانيان سياسى از زندان است. اين كارزار تا ٢٠ ژوئن ٢٠١١، روز جهانى در حمايت از زندانيان سياسى در ايران، ادامه پيدا خواهد كرد. در طول اين هشت ماه هر هفته وضعيت يك زندانى سياسى در سطح وسيعى به زبان فارسى و انگليسى مطرح شده و از مردم در نقاط مختلف جهان خواسته ميشود كه با ارسال نامه اعتراضى از اين زندانى سياسى حمايت كرده و صداى يك زندانى سياسى باشند.
حمايت كنندگان از كارزار "من صداى او هستم":
براى ايران آزاد(ميشن فرى ايران)
انجمن صدا
راديو جنبش جوانان
كانون خاوران
براى اطلاعات بيشتر در رابطه با كارزار "من صداى او هستم" لطفا به وبلاگ و سايت اينترنتى زير مراجعه نماييد:
http://cfppi.blogspot.com
www.iranpoliticalprisoners.com
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Be the voice of Behrouz!
Behrouz Javid Tehrani, the last political prisoner of the July 10th 1999 uprising, has continued to be kept in the worst, most solitary and inhumane conditions, many months in Evin and now for more than two years under the most barbaric torture methods in another infamous prison, Gohardasht prison. Behrouz has been kept in solitary confinement in section 1 of Gohardasht prison, a section known as the “doghouse”, for months now.
At 10:00am in the morning of Wednesday, November 10th 2010, Behrouz Javid Tehrani, a well known political prisoner, was sentenced to 74 lashes. Accordingto recent published reports, Behrouz lashed by Hassan Akharian, an interrogator infamous for being responsible for painful torture techniques and attacks against prisoners that would often leave them in a near death state.
Behrouz was arrested in June 2005. After a long waiting time, he was sentenced to overall 7 years of prison for completely unsubstantiated charges of engaging in propaganda against the regime, disrespecting the supreme leader, and cooperation with revolutionary groups. On March 7, 2010, Behrouz was transferred to solitary confinement in Rajaishahr prison. While in solitary, since March 26th, 2010, Behrouz has also been under intense torture. On March 30th, 2010, prison officials told Behrouz that they would be transferring him from solitary confinement to the ward for dangerous criminals. In protest to this, Behrouz started a hunger strike. On Monday April 12th, 2010, after 13 days of being on hunger strike and one month of solitary confinement, he succeeded to compel his prison guards to submit to his requests. He was taken from solitary confinement to a ward called “the end of the road”.
After consistent confrontations and inhumane measures, Behrouz asked for medication but was met with prison officials beating him more and taking him to an unknown location. Despite the limitations of prison, Behrouz was able to write a note from his cell while he was partly unconscious that described the dire conditions he was enduring and that he was transferred to a solitary cell infamous as the Special Suite Number 1 of Rajaishahr prison.
On July 2nd, prison officials acting on the orders of the Information Ministry, were told to indeterminately extend Behruz’s solitary confinement beyond the previous decision of only holding him in solitary until the end of the July 10 uprising anniversary. In the last note that Behrouz was able to get out of prison, Behrouz stated that he has been threatened to death and that his life is in grave danger.
Despite suffering a number of illnesses that he has acquired since being in prison, particularly hits to the skull in 2005 in section 209 of Evin prison, Behrouz has not been allowed any medication. Furthermore, he is not allowed to see or talk with his family over the phone or see his lawyer. During beatings, he has cracked his skull and is only allowed to use the washroom 2 times every 24 hours.
Behrouz Javid Tehrani and all political prisoners must be unconditionally freed and prison guards must be publicly prosecuted for crimes against humanity.
Be the voice of Behrouz!
Campaign to Free Political Prisoners in Iran (CFPPI)
01/12/2010
Take an action and be the voice of Behrouz by sending a protest letter to the address below:
I express my strongest protest against the imprisonment and situation of Behrouz Javid Tehrani. The Islamic regime must be put under pressure to free Behrouz immediately.
I am the voice of Behrouz!
Name. . . . . . . .
City/country . . . . . . . . . . . . . .
Please send or email your letter to:
Navanethem Pillay
High Commissioner for Human Rights
Office of the United Nations High
Commissioner for Human Rights (OHCHR)
Palais des Nations
CH-1211 Geneva 10, Switzerland
Fax: +41-22-917-9008 (Geneva) +1-212-963-4097 (NY)
E-mail: npillay@ohchr.org
Copy to: urgent-action@ohchr.org
catherine.ashton@ec.europa.eu
eastgulf@amnesty.org
info@leader.ir
You can also send your protest letters to the Iranian Embassy in your country.
Please send a copy for our record to:
freepoliticalprisoners@gmail.com
--------------------------------------------------------------------------
“I am her voice, I am his voice” is an eight-month-long campaign which has been organised by The Campaign to Free Political Prisoners in Iran (CFPPI) to draw international attention to the situation of political prisoners in Iran. During this period, every week, the situation of a political prisoner will be publicised and we will ask people around the world to take an action in support of them and to be her voice/his voice. This campaign will continue until June 20, 2011 when is the International Day in Support of Political Prisoners in Iran.
This eight-month-long campaign is sponsored by:
Mission Free Iran
The Call ( Anjoman-e Seda)
Youth Revolution Radio
Organisation for the Defence of Political Prisoners in Iran (Kanoon-e Khavaran)
For more information visit: www.iranpoliticalprisoners.com
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
--------------------
Campaign to Free Political Prisoners in Iran(CFPPI)
Shiva Mahbobi
Campaign Organiser
Address:CFPPI
BM Box 6754, London WC1N 3XX, U.K.
Tel: +44 (0) 7572356661
www.iranpoliticalprisoners.com
http://cfppi.blogspot.com
freepoliticalprisoners@gmail.com
zendani.tv@gmail.com
http://www.youtube.com/user/CFPPI2009
--
--------------------
Campaign to Free Political Prisoners in Iran(CFPPI)
Shiva Mahbobi
Campaign Organiser
Address:CFPPI
BM Box 6754, London WC1N 3XX, U.K.
Tel: +44 (0) 7572356661
www.iranpoliticalprisoners.com
http://cfppi.blogspot.com
freepoliticalprisoners@gmail.com
zendani.tv@gmail.com
http://www.youtube.com/user/CFPPI2009
.
در مورد سرکوب وحشیانه جنبش دانشجویی سال ١٣۷۸ حتما شنیده‌اید. صدها لات و چاقو کش لباس شخصی و بسیجی را شبانه به کوی دانشگاه ریختند، دانشجویان رو که چیزی بیشتر از آزادی نخواسته بودند به خاک و خون کشاندند،عدّه‌ای را از پنجره‌ها به خیابان پرتاب کردند، تعدادی را با تیغ و چاقو و قمه کشتند و هزاران نفر را دستگیر کردند و عدّه‌ای را سر به نیست!
بهروز را برای اولین بار در آن موقع دستگیر کردند.بهروز و بیش از هزار نفر دیگر را. بهروز که آن هنگام فقط ۲۲ سال داشت مثل هر دانشجوی دستگیر شده دیگری وحشیانه شکنجه شد. او ده ماه تمام در حبس انفرادی بود. میخواستند که خوردش کنند چرا که خواستار آزادی بود. آزادی که برای انسان مثل هوایی که استنشاق میکند ,ضروری و حیاتی است. بهروز را در سال ۲۰۰۴ برای مدت کوتاهی آزاد کردند. بهروز را که نشکسته بود!
بهروز جاوید طهرانی برای بار دوم و سوم در همان سال ۲۰۰۴ دستگیر شد. بار دوم برای افشا کردن حقیقتی که در ایران و در آن هنگام همه می‌دانستند. برای افشای آنچه که بر او و امثال او در زندان رفته بود. بار سوم او را در خیابان و به جرم "قصد شرکت" در یک تجمع اعتراضی در مقابل ساختمان سازمان ملل در تهران دستگیر کردند.
بهروز از آن تاریخ در زندان است ، از آن تاریخ تا به امروز دانشجویان آزادی خواه زیادی دستگیر، زندانی ، شکنجه، زندانی، اعدام، کشته و یا سربه نیست شده اند. اینهمه جنایت در پاسخ آزادی خواهی و عدالت طلبی. رژیم اسلامی باید پاسخ همه این جنایت را بدهد.آزادی خواهی جرم نیست، این، مبارزه برای آزادی و عدالت اجتمایی حتی وظیفه‌ای انسانیست. و این وظیفه انسانیت متمدن، وظیفه همه ماست که این جنایتکاران را به جرم تمام جنایاتشان و از جمله سرکوب وحشیانه ١٣۷۸ به محاکمه بکشیم. این وظیفه ایست که بهروز به نمایندگی جنبش دانشجویی سال ١٣۷۸ ,هنوز در زندان و از قعر سیاهچال رژیم بر دوش همه ما گذاشته است. بهروز نمیبایست حتی یک روز هم به جرم آزادی خواهی در زندان میبود
در یکی از معدود ملاقاتهایی که بهروز با خانواده‌اش داشت، وضعیت جسمی او را بشدت بحرانی توصیف کرده‌اند. آثار شکنجه بر بدن او و در حرکات دست و پایش پیداست. بهروز بخشی از بینایی خود را به دلیل ضرباتی که جانوران اسلامی به سر او وارد کرده اند از دست داده است. خونریزی داخلی دارد، زانوی صدمه دیده‌اش تحمل وزنش را ندارد و بهروز می‌گوید بهداری زندان تعمدا از رسیدگی به وضعیت جسمانی او خود داری میکند.
آخرين بار ساعت ده صبح روز چهارشنبه نوزدهم آبانماه بهروز جاوید طهرانی زندانی سیاسی شناخته شده٬ مجددا توسط حسن آخریان٬ شکنجه گر مخوف و منفور زندان رجایی شهر٬ هفتاد و چهار ضربه شلاق زده شد.
۱۶ آذر دیگری فرامیرسد. صحبت از ۱۶ آذری باشکوهتر از سالهای قبل بگوش می‌رسد. در ایران هیچ کسی تردی ندارد که نفس قاتلان اسلامی به تنگی افتاده است و ارکانش در حال فروپاشیدن است. در ایران هیچ کسی تردیدی ندارد که آن روز نزیک است که یکبار دیگر در‌های زندان‌ها به نیروی مردم آزادی خواه باز شود و همه زندانیان سیاسی این فرزندان ایران به آغوش پر امتنان مردم باز گردند...اما تلاش امروز ما برای آزادی بهروز و یارانش، تمام زندانیان سیاسی، تلاش امروز ما برای آزادی بی قید و شرط آنها آن لحظه فرخنده را که در ایران دیگر پدیده نحسی به اسم زندان سیاسی وجود نداشته باشد نزدیک تر میکند.
بیایید تا پیام بهروز را به گوش همه عالم برسانیم. بهروز جز آزادی و یک جامعه انسانی خواست دیگری ندارد و هیچ کس در هیچ کجا نباید به این دلیل بازداشت، شکنجه و زندانی شود. بهروز باید امروز آزاد شود.
صدای بهروز جاويد طهرانى باش!
نگذار صدايش را خاموش كنند!
يكم دسامبر ٢٠١٠ برابر با دهم آذر ١٣٨٩
این نوشته بر اساس متنى كه احمد فاطمى براى "ميشن فرى ايران" در تاريخ ٢٩ نوامبر ٢٠١٠ تهيه كرده است تنظيم شده است۔ این نوشته در عین حال بخشى از فعالیت "میشن فری ایران " در حمایت از كارزار من "صداى او هستم" ميباشد۔
نامه اعتراضى:
من دستگيرى بهروز جاويد طهرانى را محكوم ميكنم. جمهورى اسلامى بايد جهت آزادى اين بهروز جاويد طهرانى تحت فشار گذاشته شود.
من صداى بهروز جاويد طهرانى هستم.
نام . . . . . . . . . . . . . . .
شهر و كشور محل اقامت . . . . . . . . . .
لطفا نامه اعتراضى خود را به آدرس هاى زير ارسال نماييد.
Navanethem Pillay
High Commissioner for Human Rights
Office of the United Nations High
Commissioner for Human Rights (OHCHR)
Palais des Nations
CH-1211 Geneva 10, Switzerland
Fax: +41-22-917-9008 (Geneva) +1-212-963-4097 (NY)
E-mail: npillay@ohchr.org
Copy to: urgent-action@ohchr.org
catherine.ashton@ec.europa.eu
eastgulf@amnesty.org
info@leader.ir
شما همچنين ميتوانيد نامه اعتراضى خود را به سفارت رژيم اسلامى در كشور محل اقامتتان ارسال نماييد.
لطفا رونوشت نامه اعتراضى خود را براى آرشيو ما به آدرس زير ارسال داريد:
freepoliticalprisoners@gmail.com
--------------------------------------------------------------------------------------
"من صداى او هستم" کارزاری هشت ماهه ميباشد كه توسط كميته مبارزه براى آزادى زندانيان سياسى در ايران، فراخوان داده شده است. هدف اين كارزار جلب حمايت جهانى از زندانيان سياسى در ايران و خانواده هايشان و نیز تحت فشار گذاشتن جمهوری اسلامی براى آزادى تمامى زندانيان سياسى از زندان است. اين كارزار تا ٢٠ ژوئن ٢٠١١، روز جهانى در حمايت از زندانيان سياسى در ايران، ادامه پيدا خواهد كرد. در طول اين هشت ماه هر هفته وضعيت يك زندانى سياسى در سطح وسيعى به زبان فارسى و انگليسى مطرح شده و از مردم در نقاط مختلف جهان خواسته ميشود كه با ارسال نامه اعتراضى از اين زندانى سياسى حمايت كرده و صداى يك زندانى سياسى باشند.
حمايت كنندگان از كارزار "من صداى او هستم":
براى ايران آزاد(ميشن فرى ايران)
انجمن صدا
راديو جنبش جوانان
كانون خاوران
براى اطلاعات بيشتر در رابطه با كارزار "من صداى او هستم" لطفا به وبلاگ و سايت اينترنتى زير مراجعه نماييد:
http://cfppi.blogspot.com
www.iranpoliticalprisoners.com
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Be the voice of Behrouz!
Behrouz Javid Tehrani, the last political prisoner of the July 10th 1999 uprising, has continued to be kept in the worst, most solitary and inhumane conditions, many months in Evin and now for more than two years under the most barbaric torture methods in another infamous prison, Gohardasht prison. Behrouz has been kept in solitary confinement in section 1 of Gohardasht prison, a section known as the “doghouse”, for months now.
At 10:00am in the morning of Wednesday, November 10th 2010, Behrouz Javid Tehrani, a well known political prisoner, was sentenced to 74 lashes. Accordingto recent published reports, Behrouz lashed by Hassan Akharian, an interrogator infamous for being responsible for painful torture techniques and attacks against prisoners that would often leave them in a near death state.
Behrouz was arrested in June 2005. After a long waiting time, he was sentenced to overall 7 years of prison for completely unsubstantiated charges of engaging in propaganda against the regime, disrespecting the supreme leader, and cooperation with revolutionary groups. On March 7, 2010, Behrouz was transferred to solitary confinement in Rajaishahr prison. While in solitary, since March 26th, 2010, Behrouz has also been under intense torture. On March 30th, 2010, prison officials told Behrouz that they would be transferring him from solitary confinement to the ward for dangerous criminals. In protest to this, Behrouz started a hunger strike. On Monday April 12th, 2010, after 13 days of being on hunger strike and one month of solitary confinement, he succeeded to compel his prison guards to submit to his requests. He was taken from solitary confinement to a ward called “the end of the road”.
After consistent confrontations and inhumane measures, Behrouz asked for medication but was met with prison officials beating him more and taking him to an unknown location. Despite the limitations of prison, Behrouz was able to write a note from his cell while he was partly unconscious that described the dire conditions he was enduring and that he was transferred to a solitary cell infamous as the Special Suite Number 1 of Rajaishahr prison.
On July 2nd, prison officials acting on the orders of the Information Ministry, were told to indeterminately extend Behruz’s solitary confinement beyond the previous decision of only holding him in solitary until the end of the July 10 uprising anniversary. In the last note that Behrouz was able to get out of prison, Behrouz stated that he has been threatened to death and that his life is in grave danger.
Despite suffering a number of illnesses that he has acquired since being in prison, particularly hits to the skull in 2005 in section 209 of Evin prison, Behrouz has not been allowed any medication. Furthermore, he is not allowed to see or talk with his family over the phone or see his lawyer. During beatings, he has cracked his skull and is only allowed to use the washroom 2 times every 24 hours.
Behrouz Javid Tehrani and all political prisoners must be unconditionally freed and prison guards must be publicly prosecuted for crimes against humanity.
Be the voice of Behrouz!
Campaign to Free Political Prisoners in Iran (CFPPI)
01/12/2010
Take an action and be the voice of Behrouz by sending a protest letter to the address below:
I express my strongest protest against the imprisonment and situation of Behrouz Javid Tehrani. The Islamic regime must be put under pressure to free Behrouz immediately.
I am the voice of Behrouz!
Name. . . . . . . .
City/country . . . . . . . . . . . . . .
Please send or email your letter to:
Navanethem Pillay
High Commissioner for Human Rights
Office of the United Nations High
Commissioner for Human Rights (OHCHR)
Palais des Nations
CH-1211 Geneva 10, Switzerland
Fax: +41-22-917-9008 (Geneva) +1-212-963-4097 (NY)
E-mail: npillay@ohchr.org
Copy to: urgent-action@ohchr.org
catherine.ashton@ec.europa.eu
eastgulf@amnesty.org
info@leader.ir
You can also send your protest letters to the Iranian Embassy in your country.
Please send a copy for our record to:
freepoliticalprisoners@gmail.com
--------------------------------------------------------------------------
“I am her voice, I am his voice” is an eight-month-long campaign which has been organised by The Campaign to Free Political Prisoners in Iran (CFPPI) to draw international attention to the situation of political prisoners in Iran. During this period, every week, the situation of a political prisoner will be publicised and we will ask people around the world to take an action in support of them and to be her voice/his voice. This campaign will continue until June 20, 2011 when is the International Day in Support of Political Prisoners in Iran.
This eight-month-long campaign is sponsored by:
Mission Free Iran
The Call ( Anjoman-e Seda)
Youth Revolution Radio
Organisation for the Defence of Political Prisoners in Iran (Kanoon-e Khavaran)
For more information visit: www.iranpoliticalprisoners.com
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
--------------------
Campaign to Free Political Prisoners in Iran(CFPPI)
Shiva Mahbobi
Campaign Organiser
Address:CFPPI
BM Box 6754, London WC1N 3XX, U.K.
Tel: +44 (0) 7572356661
www.iranpoliticalprisoners.com
http://cfppi.blogspot.com
freepoliticalprisoners@gmail.com
zendani.tv@gmail.com
http://www.youtube.com/user/CFPPI2009
--
--------------------
Campaign to Free Political Prisoners in Iran(CFPPI)
Shiva Mahbobi
Campaign Organiser
Address:CFPPI
BM Box 6754, London WC1N 3XX, U.K.
Tel: +44 (0) 7572356661
www.iranpoliticalprisoners.com
http://cfppi.blogspot.com
freepoliticalprisoners@gmail.com
zendani.tv@gmail.com
http://www.youtube.com/user/CFPPI2009
.
No comments:
Post a Comment