اطلاعیه کمیته دفاع از زندانیان سیاسی در مورد حکم زندان خانم منصوره بهکیش
جمهوری جنایت اسلامی ۳۳ سال است که با تکیه بر قوانین پوسیده و متحجر شریعت و با تکیه به سیستمهای نظامی و امنیتی خود سعی در کنترل اعتراضات مردم به جان آمده از تعدی،تجاوز و اعدام نموده است. در دورهٔ کشتار و اعدامهای کور و خفقان جهنمی رژیم یعنی سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۷ که خود معلول اعتراضات میلیونی مردم بر علیه رژیم به خصوص حق طلبی نسل جوان پنجاه و هفتی بود، با آمار محتاطانه ۱۵۰۰۰ از فرزندان انقلاب به خاک و خون کشیده شدند. این روند تا خیزش دوباره میلیونی ۱۳۸۸ با افت وخیز ادامه داشته ولی هرگز متوقف نشده است. حاکمیت جنایت کار اما با تکیه به سیستم قضایی و نظامی امنیتی خود جهت کنترل اعتراضات با صدور احکام سنگین این پیام را در مقابل جامعه قرار میدهد که هزینهٔ هر گونه حرکت اعتراضی میتواند بسیار سنگین باشد.
جنایت پیشگان اسلامی ۳۳ سال است که تلاش کرده‌اند تا روایتی دروغین و ساختگی به غیر از آن واقعیتی که در پشت این جنایات خوابیده بر حافظه تاریخ و مردم تحمیل کنند. و اما خانواده‌های قربا نیان جنایت جمهوری اسلامی روایتی دیگری را بیان می کنند. آنان می گویند که فرزندانشان جنایتکار نبوده اند و آنان اکثرا بدون محاکمه و یا با محاکمات مجدد فرمایشی چند دقیقه‌ای به چوبه‌های دار و اعدام سپرده شدند و یا در دستگیریهای گروهی خیابانی در جا به قتل رسیدند.جمهوری اسلامی از اینکه حرکت حق طلبانه و به واقع انسانی این حاملان واقعی حقیقت به خروشی عظیم و برانداز تبدیل شود شدیدأ در وحشت می‌باشد. منصوره بهکیش یکی از هزاران حاملان واقعی تاریخ کشتارهای جمهوری اسلامی است، که میتواند کاتالیزاتور حرکتی نویدبخش برای مردم و در عین حال دهشتناک برای رژیم باشد.منصوره با قلم و قدم ، با حضور خود در گورستان خاوران که تعداد زیادی از قربانیان اعدامهای دهه شصت و به ویژه بخشی از قربانیان کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ در آنجا در گورهای فردی یا جمعی دفن شده اند و با حضور خود در پارک لاله و مراسم بستگان قربانیان به پاسداری از حقیقت و انسانیت پرداخته است.
بعد از اعتراضات خرداد سال ۸۸ و سرکوبها، کشتارها، دستگیری‌ها و شکنجه دستگیر شده گان به دست رژیم، منصوره، به همراه عده‌ای دیگر از خانواده هایی که درطول این سالها عزیزی را از دست داده اند گروهی تشکیل داد به نام "حامیان مادران عزادار ایران". این گروه سه خواسته اصلی را پیگیری می کند: " آزادی همه زندانیان سیاسی، مجازات عاملان و آمران جنایات‌های ۳۳ سال گذشته رژیم و لغو حکم اعدام". منصوره به دلیل این فعالیت‌ها و از پا ننشستن‌ها مرتب مورد اذیت و آزار قرار گرفته است و اینبار شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی که در تاریخ ۴ دی ۱۳۹۰ منصوره را محاکمه کرده بود، او را به اتهام "اجتماع و تبانی بر علیه امنیت ملی و تبلیغ بر علیه نظام" به چهار سال و نیم زندان محکوم کرده است . در واقع جرم منصوره عدم سکوت در مقابل کتمان حقیقت و بیان دروغین جمهوری اسلامی از کشتار هزاران انسان آزاده در تابستان ۱۳۶۷ بوده و می‌باشد. جمهوری اسلامی نتوانسته است که او را به سکوت بکشاند و در نتیجه چاره‌ای جز حذف فیزیکی او و امثال او نمی‌بیند.
کمیته دفاع از زندانیان سیاسی در ایران این حرکت وقیحانهٔ رژیم جنایت کار جمهوری اسلامی را شدیدا محکوم نموده و از تمامی انسانهای آزاده و حقیقت طلب دعوت بعمل می‌اورد که به هر طریق ممکن به این حکم وقیحانه اعتراض نمایند. دوران سکوت گورستانی دیر وقتی است به پایان آماده است. با فریادِ اعتراضِ خود به جانیان رژیم نشان دهیم که دیگر سرکوب و آزارِ انسانهای حق طلب و مبارزان راه آزادی و دموکراسی به سکوت منجر نخواهد شد، بلکه عزم راسخ میلیونها انسان دیگر را طوفنده تر از گذشته در جهت سرنگونی شما سازمان خواهد داد.
کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی ایران CFPPI
شنبه ۷ آوریل ۲۰۱۲
No comments:
Post a Comment